Το ακόλουθο άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα sportime το Μάρτιο του 2007 και αναδημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα www.sports1radio.net με αφορμή το ελ Κλάσσικο μεταξύ Ρεάλ και Μπαρτσελόνα. Η προπαγάνδα υπέρ της ομάδος της Μπαρτσελόνα καθώς και τα ψέματα και οι ανακρίβειες είναι εμφανή για μια ακόμα φορά. Ενώ με λύπη ανακαλύπτουμε οτι παρόμοια άρθρα ανιστόρητων δημοσιογράφων είναι κατακλυσμένο το διαδίκτυο.
Ενδεικτικά παραθέτουμε μερικά αποσπάσματα.
Εl classico Ρεάλ - Μπαρτσελόνα
10.03.07
Η ώρα του μεγαλύτερου ντέρμπι της Ευρώπης, έφτασε! Μπαρτσελόνα και Ρεάλ Μαδρίτης, λίγες μέρες μετά τους ευρωπαϊκούς τους αποκλεισμούς, επιστρέφουν στα εδάφη τους και διασταυρώνουν τα ξίφη τους στο "Καμπ Νου" σε ένα el clasico ντέρμπι μίσους. Το Sportime.gr ετοίμασε ένα αφιέρωμα ανάλογο... της κόντρας. Από το πώς ξεκίνησε το μίσος, μέχρι... ποια θα είναι η εξέλιξη του ντέρμπι το Σάββατο, με αρκετούς ενδιάμεσους σταθμούς. Απολαύστε το.
ΓΙΑΤΙ:
Όπως για την Μπαρτσελόνα λένε πως είναι «κάτι παραπάνω από μια ομάδα» έτσι και το el classico είναι κάτι παραπάνω από ένα μεγάλο ποδοσφαιρικό παιχνίδι. Πλέον όλοι το αντιμετωπίζουν σαν τέτοιο. Ακόμα και οι οπαδοί των δύο ομάδων το βλέπουν σαν ένα μεγάλο ντέρμπι. Ωστόσο η πραγματική κόντρα μεταξύ Ρεάλ και Μπαρτσελόνα ξεκίνησε για εξωαγωνιστικούς λόγους. Το ποδοσφαιρικό παιχνίδι ανάμεσα στις δύο ομάδες ήταν απλά η αφορμή για να εκδηλώνεται η μεγάλη κόντρα που επικρατούσε ανάμεσα σε Μαδρίτη και Βαρκελώνη.
Από την μία η Μαδρίτη, πρωτεύουσα της Ισπανίας και έδρα του Βασιλιά Φράνκο. Από την άλλη η Βαρκελώνη, η πόλη στην οποία το καθεστώς του τελευταίου αμφισβητείται περισσότερο από οπουδήποτε. Η προκατάληψη και το μίσος ανάμεσα στους κατοίκους των δύο πόλεων βρίσκονται στο μεγαλύτερο δυνατό βαθμό. Ρουφιάνοι οι μεν για τους δε, κομπλεξικοί και ψευτοεπαναστάτες οι δε για τους μεν.
Και μέσα σε όλα αυτά δύο ποδοσφαιρικές ομάδες.Το παιχνίδι ανάμεσα στην Ρεάλ και την Μπαρτσελόνα είναι η καλύτερη αφορμή για να εκδηλωθεί το μίσος των κατοίκων των δύο πόλεων. Και γίνεται με τον πιο πειστικό τρόπο μέσα στο γήπεδο. Μία νίκη δεν συνιστά απλά ένα καλό αποτέλεσμα. Πρόκειται για μία ηθική επιβολή.
ΑΠΟ ΠΟΤΕ:
Όλα ξεκινάνε το 1936. Ο Φραντσίσκο Φράνκο παίρνει την εξουσία και ορίζεται ηγέτης της χώρας. Έδρα του η Μαδρίτη όπου και ο δικτάτορας είναι πολύ δημοφιλής. Ανακηρύσσει την τοπική ομάδα της Μαδρίτης επίσημο σωματείο της χώρας και της δίνει την ονομασία Ρεάλ που στα ισπανικά σημαίνει «βασίλισσα». Παίρνει με αυτό τον τρόπο την συμπάθεια της πλειοψηφίας με το μέρος του ενώ κάνει το ίδιο και με άλλες ομάδες με χαρακτηριστικότερα παραδείγματα τις Σοσιεδάδ και Μπέτις που παίρνουν επίσης την ονομασία Ρεάλ.
Ο Φράνκο πάντα χρησιμοποιούσε το ποδόσφαιρο για να γίνει αρεστός και σε αυτή την περίπτωση τα καταφέρνει μια χαρά. Όχι όμως και μέσα στην Βαρκελώνη. Εκεί οι Καταλανοί δεν δέχονται να κάνει το ίδιο με την αγαπημένη τους Μπαρτσελόνα. Όταν η αγαπημένη από τις Ρεάλ του Φράνκο, αυτή της Μαδρίτης έρχεται στο «Λε Κορτ» (το γήπεδο της Μπαρτσελόνα πριν χτιστεί το Καμπ Νου) επικρατεί μια πραγματική κόλαση. Μία αιώνια κόντρα μόλις έχει ξεκινήσει.
ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ:
Σκάνδαλο Ντι Στέφανο και…
Η σταγόνα που ξεχειλίζει το ποτήρι λέγεται Αλφρέδο Ντι Στέφανο. Το 1953 ο Αργεντινός, ένα από τα μεγαλύτερα αστέρια της εποχής τα έχει βρει σε όλα με την Μπαρτσελόνα και βρίσκεται μια ανάσα από το να φορέσει την φανέλα της. Ωστόσο η ισπανική ομοσπονδία έχει άλλη άποψη.
Εφευρίσκεται ένας νόμος, ο οποίος επιβάλει στην Μπαρτσελόνα να δανείζει τον παίκτη συνεχώς στην Ρεάλ έτσι ώστε να αγωνίζεται μία χρονιά στον έναν σύλλογο και μία στον άλλο. Η Μπαρτσελόνα δεν το δέχεται καθώς θεωρεί πως κάτι τέτοιο είναι γελοίο. Ο Φράνκο παρεμβαίνει και με προεδρικό διάταγμα ο Ντι Στέφανο καταλήγει στην Ρεάλ. Σαν «μερένγκες» θα κατακτήσει πέντε συνεχόμενα κύπελλα πρωταθλητριών συνδέοντας το όνομά του με αυτήν την χρυσή περίοδο της Ρεάλ.
Ενδεικτικά παραθέτουμε μερικά αποσπάσματα.
Εl classico Ρεάλ - Μπαρτσελόνα
10.03.07
Η ώρα του μεγαλύτερου ντέρμπι της Ευρώπης, έφτασε! Μπαρτσελόνα και Ρεάλ Μαδρίτης, λίγες μέρες μετά τους ευρωπαϊκούς τους αποκλεισμούς, επιστρέφουν στα εδάφη τους και διασταυρώνουν τα ξίφη τους στο "Καμπ Νου" σε ένα el clasico ντέρμπι μίσους. Το Sportime.gr ετοίμασε ένα αφιέρωμα ανάλογο... της κόντρας. Από το πώς ξεκίνησε το μίσος, μέχρι... ποια θα είναι η εξέλιξη του ντέρμπι το Σάββατο, με αρκετούς ενδιάμεσους σταθμούς. Απολαύστε το.
ΓΙΑΤΙ:
Όπως για την Μπαρτσελόνα λένε πως είναι «κάτι παραπάνω από μια ομάδα» έτσι και το el classico είναι κάτι παραπάνω από ένα μεγάλο ποδοσφαιρικό παιχνίδι. Πλέον όλοι το αντιμετωπίζουν σαν τέτοιο. Ακόμα και οι οπαδοί των δύο ομάδων το βλέπουν σαν ένα μεγάλο ντέρμπι. Ωστόσο η πραγματική κόντρα μεταξύ Ρεάλ και Μπαρτσελόνα ξεκίνησε για εξωαγωνιστικούς λόγους. Το ποδοσφαιρικό παιχνίδι ανάμεσα στις δύο ομάδες ήταν απλά η αφορμή για να εκδηλώνεται η μεγάλη κόντρα που επικρατούσε ανάμεσα σε Μαδρίτη και Βαρκελώνη.
Από την μία η Μαδρίτη, πρωτεύουσα της Ισπανίας και έδρα του Βασιλιά Φράνκο. Από την άλλη η Βαρκελώνη, η πόλη στην οποία το καθεστώς του τελευταίου αμφισβητείται περισσότερο από οπουδήποτε. Η προκατάληψη και το μίσος ανάμεσα στους κατοίκους των δύο πόλεων βρίσκονται στο μεγαλύτερο δυνατό βαθμό. Ρουφιάνοι οι μεν για τους δε, κομπλεξικοί και ψευτοεπαναστάτες οι δε για τους μεν.
Και μέσα σε όλα αυτά δύο ποδοσφαιρικές ομάδες.Το παιχνίδι ανάμεσα στην Ρεάλ και την Μπαρτσελόνα είναι η καλύτερη αφορμή για να εκδηλωθεί το μίσος των κατοίκων των δύο πόλεων. Και γίνεται με τον πιο πειστικό τρόπο μέσα στο γήπεδο. Μία νίκη δεν συνιστά απλά ένα καλό αποτέλεσμα. Πρόκειται για μία ηθική επιβολή.
ΑΠΟ ΠΟΤΕ:
Όλα ξεκινάνε το 1936. Ο Φραντσίσκο Φράνκο παίρνει την εξουσία και ορίζεται ηγέτης της χώρας. Έδρα του η Μαδρίτη όπου και ο δικτάτορας είναι πολύ δημοφιλής. Ανακηρύσσει την τοπική ομάδα της Μαδρίτης επίσημο σωματείο της χώρας και της δίνει την ονομασία Ρεάλ που στα ισπανικά σημαίνει «βασίλισσα». Παίρνει με αυτό τον τρόπο την συμπάθεια της πλειοψηφίας με το μέρος του ενώ κάνει το ίδιο και με άλλες ομάδες με χαρακτηριστικότερα παραδείγματα τις Σοσιεδάδ και Μπέτις που παίρνουν επίσης την ονομασία Ρεάλ.
Ο Φράνκο πάντα χρησιμοποιούσε το ποδόσφαιρο για να γίνει αρεστός και σε αυτή την περίπτωση τα καταφέρνει μια χαρά. Όχι όμως και μέσα στην Βαρκελώνη. Εκεί οι Καταλανοί δεν δέχονται να κάνει το ίδιο με την αγαπημένη τους Μπαρτσελόνα. Όταν η αγαπημένη από τις Ρεάλ του Φράνκο, αυτή της Μαδρίτης έρχεται στο «Λε Κορτ» (το γήπεδο της Μπαρτσελόνα πριν χτιστεί το Καμπ Νου) επικρατεί μια πραγματική κόλαση. Μία αιώνια κόντρα μόλις έχει ξεκινήσει.
ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ:
Σκάνδαλο Ντι Στέφανο και…
Η σταγόνα που ξεχειλίζει το ποτήρι λέγεται Αλφρέδο Ντι Στέφανο. Το 1953 ο Αργεντινός, ένα από τα μεγαλύτερα αστέρια της εποχής τα έχει βρει σε όλα με την Μπαρτσελόνα και βρίσκεται μια ανάσα από το να φορέσει την φανέλα της. Ωστόσο η ισπανική ομοσπονδία έχει άλλη άποψη.
Εφευρίσκεται ένας νόμος, ο οποίος επιβάλει στην Μπαρτσελόνα να δανείζει τον παίκτη συνεχώς στην Ρεάλ έτσι ώστε να αγωνίζεται μία χρονιά στον έναν σύλλογο και μία στον άλλο. Η Μπαρτσελόνα δεν το δέχεται καθώς θεωρεί πως κάτι τέτοιο είναι γελοίο. Ο Φράνκο παρεμβαίνει και με προεδρικό διάταγμα ο Ντι Στέφανο καταλήγει στην Ρεάλ. Σαν «μερένγκες» θα κατακτήσει πέντε συνεχόμενα κύπελλα πρωταθλητριών συνδέοντας το όνομά του με αυτήν την χρυσή περίοδο της Ρεάλ.
Ας δούμε λοιπόν ποιά είναι τα ψέματα στο παραπάνω κείμενο και ποιά είναι η αλήθεια.
Το παραπάνω κείμενο με απλά λόγια λέει:
1ον) ο Βασιλιάς Φράνκο είχε έδρα τη Μαδρίτη
2ον) πήρε την εξουσία το 1936
3ον) κήρυξε την Ρεάλ επίσημο σωματείο της χώρας
4ον) την ονόμασε επίσης "Ρεαλ"
5ον) Ρεάλ σημαίνει βασίλισσα
6ον) αυτό τον έκανε αρεστό στην Μαδρίτη.
7ον) έκανε το ίδιο και με άλλες ομάδες.
1ον) Βασιλιάς Φράνκο δεν υπήρξε ποτέ !!! O Φράνκο ήταν στρατηγός και στη συνέχεια δικτάτορας...
2ον) Ο Φράνκο δεν πήρε την εξουσία το 1936 αλλά το 1939 μετά τη λήξη του Ισπανικού εμφυλίου.
3ον) Ο Φράνκο δεν κήρυξε ποτέ την Ρεάλ επίσημο σωματείο της χώρας - απεναντίας η Ρεάλ έκανε 15 χρόνια να κατακτήσει το 1ο της πρωτάθλημα επί Φράνκο. Μάλιστα η πιο πετυχημένη ομάδα στα πρώτα χρόνια της δικτατορίας ήταν η Μπαρτσελόνα.
4ον) Ρεάλ δεν σημαίνει βασίλισσα - αλλά βασιλικός. Το προσονύμιο βασίλισσα το απέκτησε την δεκαετία του 60 (30 χρόνια μετά) λόγο των Ευρωπαϊκών τίτλων της.
5ον) Δεν την ονόμασε προφανώς Ρεάλ το 1936 αλλά ούτε το 1939 διότι η ομάδα λεγόταν έτσι από το 1920 (19 χρόνια πριν αναλάβει ο Φράνκο την εξουσία).
6ον) δεν τον έκαναν αυτά δημοφιλή στην Μαδρίτη γιατί α) δεν ήταν και β) όλα αυτά δεν γίναν ποτέ.
7ον) δεν έκανε τα ίδια και με άλλες ομάδες - γιατί προφανώς αυτά δεν γίναν ποτέ.
Επίσης το για την Μπαρτσελόνα λένε ότι είναι κάτι παραπάνω από μία ομάδα...
μόνο οι ίδιοι το λένε (το γράφει στο γήπεδο) και το διαφημίζουν κιόλας.
χωρίς φυσικά να το αιτιολογούν...
Τώρα και όσον αφορά την Υπόθεση Ντι Στέφανο.
1ον) Ο παίκτης δεν τα είχε βρει σε όλα με την Μπαρτσελόνα - αλλά τα είχε βρει με την τέως ομάδα του (Ρίβερτ πλέιτ) ενώ έπαιζε στην Μιλιονάρος.
2ον) Δεν εφευρίσκεται ένας νόμος που να δανείζει τον παίκτη συνεχώς με την ομάδα - αλλά η Ρεάλ είχε συμφωνήσει με τον παίκτη και την Μιλιονάρος (η Μπαρτσελόνα με την Ρίβερτ) και το δικαστήριο αποφάσισε συνιδιοκτησία του παίκτη (την μία χρονιά στην μία ομάδα και την άλλη στην άλλη).
3ον) ο Φράνκο δεν εξέδωσε κανένα προεδρικό διάταγμα που έστελνε τον παίκτη στην Ρεάλ. Αντίθετα η Μπαρτσελόνα πούλησε κανονικά το 50% του παίκτη που της ανήκε στην Ρεάλ και πήρε μάλιστα και ένα ποσό υπερβολικό για την εποχή!!!
Τέλος για την αμφισβήτηση του καθεστώτος του "Βασιλιά Φράνκο" στη Βαρκελώνη
Το παραπάνω κείμενο με απλά λόγια λέει:
1ον) ο Βασιλιάς Φράνκο είχε έδρα τη Μαδρίτη
2ον) πήρε την εξουσία το 1936
3ον) κήρυξε την Ρεάλ επίσημο σωματείο της χώρας
4ον) την ονόμασε επίσης "Ρεαλ"
5ον) Ρεάλ σημαίνει βασίλισσα
6ον) αυτό τον έκανε αρεστό στην Μαδρίτη.
7ον) έκανε το ίδιο και με άλλες ομάδες.
1ον) Βασιλιάς Φράνκο δεν υπήρξε ποτέ !!! O Φράνκο ήταν στρατηγός και στη συνέχεια δικτάτορας...
2ον) Ο Φράνκο δεν πήρε την εξουσία το 1936 αλλά το 1939 μετά τη λήξη του Ισπανικού εμφυλίου.
3ον) Ο Φράνκο δεν κήρυξε ποτέ την Ρεάλ επίσημο σωματείο της χώρας - απεναντίας η Ρεάλ έκανε 15 χρόνια να κατακτήσει το 1ο της πρωτάθλημα επί Φράνκο. Μάλιστα η πιο πετυχημένη ομάδα στα πρώτα χρόνια της δικτατορίας ήταν η Μπαρτσελόνα.
4ον) Ρεάλ δεν σημαίνει βασίλισσα - αλλά βασιλικός. Το προσονύμιο βασίλισσα το απέκτησε την δεκαετία του 60 (30 χρόνια μετά) λόγο των Ευρωπαϊκών τίτλων της.
5ον) Δεν την ονόμασε προφανώς Ρεάλ το 1936 αλλά ούτε το 1939 διότι η ομάδα λεγόταν έτσι από το 1920 (19 χρόνια πριν αναλάβει ο Φράνκο την εξουσία).
6ον) δεν τον έκαναν αυτά δημοφιλή στην Μαδρίτη γιατί α) δεν ήταν και β) όλα αυτά δεν γίναν ποτέ.
7ον) δεν έκανε τα ίδια και με άλλες ομάδες - γιατί προφανώς αυτά δεν γίναν ποτέ.
Επίσης το για την Μπαρτσελόνα λένε ότι είναι κάτι παραπάνω από μία ομάδα...
μόνο οι ίδιοι το λένε (το γράφει στο γήπεδο) και το διαφημίζουν κιόλας.
χωρίς φυσικά να το αιτιολογούν...
Τώρα και όσον αφορά την Υπόθεση Ντι Στέφανο.
1ον) Ο παίκτης δεν τα είχε βρει σε όλα με την Μπαρτσελόνα - αλλά τα είχε βρει με την τέως ομάδα του (Ρίβερτ πλέιτ) ενώ έπαιζε στην Μιλιονάρος.
2ον) Δεν εφευρίσκεται ένας νόμος που να δανείζει τον παίκτη συνεχώς με την ομάδα - αλλά η Ρεάλ είχε συμφωνήσει με τον παίκτη και την Μιλιονάρος (η Μπαρτσελόνα με την Ρίβερτ) και το δικαστήριο αποφάσισε συνιδιοκτησία του παίκτη (την μία χρονιά στην μία ομάδα και την άλλη στην άλλη).
3ον) ο Φράνκο δεν εξέδωσε κανένα προεδρικό διάταγμα που έστελνε τον παίκτη στην Ρεάλ. Αντίθετα η Μπαρτσελόνα πούλησε κανονικά το 50% του παίκτη που της ανήκε στην Ρεάλ και πήρε μάλιστα και ένα ποσό υπερβολικό για την εποχή!!!
Τέλος για την αμφισβήτηση του καθεστώτος του "Βασιλιά Φράνκο" στη Βαρκελώνη
αυτή ήταν η υποδοχή του.
Τα συμπεράσματα δικά σας!!!
