Ιστορία και σύμβολα (κόκκινος σταυρός)

Αυτό είναι το σύμβολο της ομάδας της Μπαρτσελόνα διαχρονικά. Από το 1899 που δημιουργήθηκε έως σήμερα. Για όσους κατακρίνουν τις βασιλικές κορώνες καλό θα ήταν να μάθουν ότι και η ομάδα της Βαρκελώνης από 1889 έως το 1906 την είχε στο σύμβολο, αλλά δε θα σταθούμε εκεί.

Σε όλα τα σύμβολα κυριαρχούν τα χρώματα της Καταλωνίας, τα αρχικά της ομάδος, μία μπάλα και ο "ερυθρός σταυρός του Αγίου Γεωργίου", του προστάτη της πόλης γνωστού και ως "Saint Jordi" (στα καταλανικά).

Ο "ερυθρός σταυρός" του "Αγίου Γεωργίου" φέρει βαριά ιστορία (όχι μόνο για τους Καταλανούς) και είναι άρικτα συνδεδεμένη με τις σταυροφορίες και την ιστορία αυτών των λαών.
Ο "ερυθρός σταυρός του Αγίου Γεωργίου" εκτός από τα σύμβολα της Καταλονίας και της Μπαρτσελόνα, βρίσκεται και στη σημαία της Αγγλίας, στο σύμβολο του Μιλάνου και αλλού. Αν και οι λόγοι της ύπαρξης αυτού του συμβόλου μπορεί να είναι διαφορετικοί, η προέλευση τους είναι κοινή.


Ο Άγιος Γεώργιος ("Saint Jordi" στα καταλανικά) σκοτώνει τον όφι "τους κακούς".

Μια σύντομη αναδρομή στις σταυροφορίες είναι απαραίτητη για την κατανόηση της προέλευσης αυτού του σταυρού.



Οι Σταυροφορίες ξεκίνησαν ως μία ιερή εκστρατεία από μέρους των Δυτικών, με σκοπό την απελευθέρωση των Αγίων Τόπων (Παλαιστίνη, Ιερουσαλήμ) από τους μουσουλμάνους. Ο σκοπός των Σταυροφοριών ήταν η κατάκτηση των Αγίων Τόπων και η συντριβή του Ισλάμ.

Τα στρατεύματα των σταυροφόρων αποκαλούνταν με τίτλους όπως ο στρατός «του σταυρού, του Κυρίου και της πίστης». Το σύμβολο του σταυρού ήταν το αναγνωριστικό σημείο των Σταυροφόρων. Οι σταυροφόροι πιστεύανε ότι αγωνίζονται για έναν ιερό σκοπό. Δεν υπήρχε καμία αμφιβολία ότι οι Σταυροφορίες ήταν θεϊκή αποστολή, όσοι θανατώνονταν κατά τις σταυροφορικές εκστρατείες είχαν το προνόμιο ειδικού συγχωροχαρτιού για τις αμαρτίες που είχαν διαπράξει και θεωρούνταν ήρωες στη συνείδηση του λαού. Οι κληρικοί της εποχής προωθούσαν απόψεις όπως ότι δε θα τους καταλογιζόταν ως αμαρτία το να σκοτώσουν τον "εχθρό του Ιησού".

Οι σταυροφορίες ξεκινούσαν με απόφαση του εκάστοτε πάπα της Ρώμης. Συνήθως η κήρυξη μιας Σταυροφορίας συνοδευόταν από εγκλήματα και διώξεις. Ήταν η εύκολη λύση για όσους ήθελαν να εκτονώσουν το θρησκευτικό τους μένος, και για πολλούς άλλους που έβρισκαν την ευκαιρία για κλοπές και καταστροφές. Έγιναν αρκετές σταυροφορίες από τον 11ο αιώνα, μέχρι και το 15ο, συνολικά οκτώ.

Όμως πίσω από τον ενθουσιασμό και τα ιδανικά που υπερασπίζονταν οι σταυροφόροι υπήρχαν βαθύτεροι και λιγότερο ευγενείς σκοποί. Οι σταυροφορίες ξεκίνησαν υποκινούμενες από την Καθολική εκκλησία, με σκοπό να επεκτείνει την εξουσία της στην Ανατολή. Παράλληλα πολλοί ηγεμόνες ονειρεύονταν πλούτη, δόξα και περιπέτειες. Ακόμη και οι απλοί άνθρωποι και στρατιώτες που ακολούθησαν είχαν τα δικά τους όνειρα για πλούτη, αναγνώριση και μια καλύτερη ζωή.

Οι Βυζαντινοί Αυτοκράτορες είχαν τα δικά τους σχέδια και προσπάθησαν ανεπιτυχώς να στρέψουν τους Σταυροφόρους στην Ανατολή. Η Βυζαντινή Αυτοκρατορία αποδυναμώθηκε περισσότερο, αναγκαζόμενη να έχει το νου της στη Δύση, αντί να συγκρατεί τους Τούρκους στην Ανατολή, και το αποκορύφωμα ήταν η προσωρινή διάλυσή της από την Δ' Σταυροφορία στην οποία συμμετείχαν και οι Καταλανοί.


Οι Καταλανοί Σταυροφόροι.

Στην Α' Σταυροφορία (11ος αιώνας) όλοι ανεξαιρέτως, από όπου και αν κατάγονταν, έφεραν στο μπράτσο τους τον κόκκινο σταυρό. Το άσπρο φόντο επελέγη όταν ανακάλυψαν πως ήταν ο μόνος τρόπος για να αντέξουν στην υπερβολική ζέστη της Παλαιστίνης. Έτσι φορούσανε άσπρο ρουχισμό και στη μέση υπήρχε ο κόκκινος σταυρός.

Οι σταυροφόροι που εγκαταστάθηκαν γύρω από τον ναό του Σολομώντος, ονομάσθηκαν "Ιππότες του Ναού" ή "Ναϊτες". Οι Ναϊτες, είχαν δύο λάβαρα: Το λάβαρο της ειρήνης που είχε σχέση με την προσπάθεια δημιουργίας μιας Παγκόσμιας Αδελφότητας, Λευκό με ερυθρό σταυρό στη μέση και το λάβαρο του πολέμου, που είχε σχέση με τον εσωτερικό πόλεμο, λευκό με μαύρο σταυρό.


Οι Ναΐτες Σταυροφόροι.

Οι Ιππότες του Ναού, Πολεμιστές, Ιππότες, Μοναχοί, εκτός από τη φύλαξη των ιερών δρόμων είχαν μία άλλη πιο θαυμάσια αποστολή: "να φυλάξουν τις αρετές μέσα στην ανθρώπινη καρδιά και να προσπαθήσουν να αναστηλώσουν ένα κόσμο, που να είναι ένας Πνευματικός Ναός για την πνευματική εξέλιξη του ανθρώπου !!!".



Έτσι οι Ευρωπαίοι ηγεμόνες έκαναν οκτώ πολέμους για να ελευθερώσουν την Παλαιστίνη. Αυτοί οι πόλεμοι ονομάστηκαν Σταυροφορίες, γιατί οι στρατιώτες είχαν πάνω στο στήθος τους ένα κόκκινο σταυρό.



Ο "ερυθρός σταυρός του Αγίου Γεωργίου" έγινε το σύμβολο των Καταλανών από τον 11ο αιώνα - ακριβός με την αρχή των Σταυροφοριών, στις οποίες μετείχαν κι αυτοί.

Το σύμβολο της Βαρκελώνης έχει δύο κόκκινους σταυρούς στα δύο άκρα και τα χρώματα των Καταλανών στα άλλα δυό. Τα σύμβολα αυτά απαγορεύτηκαν κατά τη διάρκεια της εξουσίας του Φράνκο, όπως και το να βαφτίζουν τα παιδιά τους οι Καταλανοί με το όνομα "Jordi". Το τελευταίο αν και επιβλήθηκε από το καθεστώς - δεν εφαρμόστηκε πρακτικά.


Το σύμβολο της πόλης της Βαρκελώνης από τον 11ο αιώνα έως σήμερα.

Τα σύμβολα αυτά επέβαλαν οι Καταλανοί και στην Ελλάδα (στις περιοχές που κατέλαβαν). Το νέο σύμβολο της Ελλάδος είχε 4 μικρούς κόκκινους σταυρούς και έναν μεγάλο σε σχήμα χιαστί. Μάλιστα η Ελλάδα (Δουκάτο της Νέας Πάτρας - Νεοπατρία) ήταν η μοναδική από τις κατακτήσεις των Καταλανών στην οποία επέβαλαν το σύμβολο των Σταυροφοριών - και αυτό γιατί αντιμετώπισαν τους Έλληνες ως απίστους επειδή δεν ήταν Καθολικοί.


Η σημαία των περιοχών της Ελλάδος που είχαν καταλάβει οι Καταλανοί (Νεοπατρία).

Αυτή είναι η πραγματική ιστορία και η προέλευση του συμβόλου του ερυθρού σταυρού.
Ντυμένη με όμορφα λόγια και αξίες αλλά η πραγματικότητα είναι εντελώς διαφορετική !!!